|
|
[95]
Caesar
Pompeianis
ex
fuga
intra
vallum
compulsis
nullum
spatium
perterritis
dari
oportere
existimans
milites
cohortatus est,
ut
beneficio
fortunae
uterentur
castraque
oppugnarent.
Qui,
etsi
magno
aestu
fatigati
(nam
ad
meridiem
res
erat
perducta),
tamen
ad
omnem
laborem
animo
parati
imperio
paruerunt.
Castra
a
cohortibus,
quae
ibi
praesidio
erant
relictae,
industrie
defendebantur,
multo
etiam
acrius
a
Thracibus
barbarisque
auxiliis.
Nam
qui
acie
refugerant
milites,
et
animo
perterriti
et
lassitudine
confecti,
missis
plerique
armis
signisque
militaribus,
magis
de
reliqua
fuga
quam
de
castrorum
defensione
cogitabant.
Neque
vero
diutius,
qui
in
vallo
constiterant,
multitudinem
telorum
sustinere
potuerunt,
sed
confecti
vulneribus
locum
reliquerunt,
protinusque
omnes
ducibus
usi
centurionibus
tribunisque
militum
in
altissimos
montes,
qui
ad
castra
pertinebant,
confugerunt.
Cayo
Julio César Guerra Civil
III,
95 |
|
