|
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ |
|||||
|
ὦ Ζεῦ βασιλεῦ, τὸ χρῆμα τῶν νυκτῶν ὅσον· ἀπέραντον. Οὐδέποθ᾿ ἡμέρα γενήσεται; Καὶ μὴν πάλαι γ᾿ ἀλεκτρυόνος ἤκουσ᾿ ἐγώ. Οἱ δ᾿ οἰκέται ῥέγκουσιν. ᾿Αλλ᾿ οὐκ ἂν πρὸ τοῦ.
Ἀπόλοιο
δῆτ᾿,
ὦ
πόλεμε,
πολλῶν
οὕνεκα,
᾿Αλλ᾿ οὐδ᾿ ὁ χρηστὸς οὑτοσὶ νεανίας ἐγείρεται τῆς νυκτός, ἀλλὰ πέρδεται ἐν πέντε σισύραις ἐγκεκορδυλημένος. ᾿Αλλ᾿ εἰ δοκεῖ, ῥέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι. ᾿Αλλ᾿ οὐ δύναμαι δείλαιος εὕδειν δακνόμενος ὑπὸ τῆς δαπάνης καὶ τῆς φάτνης καὶ τῶν χρεῶν διὰ τουτονὶ τὸν υἱόν. ὁ δὲ κόμην ἔχων ἱππάζεταί τε καὶ ξυνωρικεύεται ὀνειροπολεῖ θ᾿ ἵππους. ᾿Εγὼ δ᾿ ἀπόλλυμαι |
|||||
|
Aristófanes, Nubes 1-19 |
|||||
|
|
|
|
|||
