|
|
Significado |
Análisis
sintáctico |
|
instruo instruxi instructum
3 |
Colocar; construir;
disponer; poner en orden de combate. |
Verbo de la oración
independiente, cuyo sujeto es is. |
|
|
Análisis
morfológico |
|
|
instruxit |
3ª pers. sg. pret. perfecto indic. act. |
|