|
Significado |
Análisis
sintáctico |
conspicio conspexi conspectum 3 |
Dirigir la mirada; ver, mirar, contemplar. |
Verbo de la
subordinada de relativo, cuyo sujeto sobreentendido es uri. |
|
Análisis
morfológico |
|
conspexerunt |
3ª pers. pl. pret. perf. indic. act. |