|
Significado |
Análisis
sintáctico |
conscendo conscendi conscensum 3 |
Subir; subirse a. |
Verbo de la oración independiente, cuyo sujeto es, omitido, Pompeius. |
|
Análisis
morfológico |
Comentario gramatical |
conscendit |
3ª pers. sg. pres. indic. act. |
Se trata de un presente histórico. Puede usarse como intransitivo, con un acusativo de dirección, o como aquí, con un O. D. |